Segundo chegou aos nosos días esta casa foi de fidalguería.
O seu declive veu cando os seus derradeiros moradores perderon todas as propiedades en pleitos contra os veciños..
No común do Souto Grande, o seu dono plantara uns castiñeiros. Cando xa eran grandes, os mesmos veciños, seica cun tronzón serráronos uns seis centímetros para facelos secar o que desemboucou nun pleito que levou a esa familia a marchar.
O certo é que esta casa existiu e foi moi, moi importante, ela e as súas propiedades. Ocupaba un territorio que ia dende a esquina da casa dos Quevedo, a horta do Sono, a  actual casa de Barroso, todo o que teñen hoxe os Galgos, incluída a casa do Manuel de Galgo, menos a casa orixinal primeira,  que era a vella e a da Severina.
Tiña Mina e Noria da que a principios do século XX aínda quedaban vestixios .
Na catastro do Marques da Ensenada  figura e sábese que a actual horta da Elvira e a parcela colindante pertenceron a esa casa así como todo Lama Redonda, onde está a antiga cabana de pastoreo.

"Candido"  -   Referencia ao nome do último habitante por María Filomena Balboa Vázquez